Uzun zamandır iç karartıcı şeyler yazmıyorum. İçim aydınlık mı? Hayır! Şu an kafam güzel mi? Hayır! Dün yarım şarabı içeyim dedim içemedim. 2 kadehlik falan vardı şişede, döktüm gitti.
Neyse...
Konu bu değil. Konu kötü günleri bir türlü atlatamamak. Konu sürekli dipte olmak, konu artık nefes alamamak. İşin boktan tarafı ise halâ umudumun olması 😂
Sihirli bir değnek değecek ve güzel bir iş miş para derken her şey süper olacak. Vallaha billaha durumum bu. 40 yaşını geçtim ama halâ umut var.
Süper bir tip değilim. Süper zeki falan. Bunun farkındayım ama bu kadar da kötü durumda olmamam lazım be. Tamam sağlık sıhhat çok iyi, şükürler olsun ama 1,5 yıldır evdeyim. 1.5 yıldır karşı cinsle alakalı bir şey yaşamadım. Değişsin artık bir şeyler. güzele doğru gidelim.
Güzel bir iş bulsam, mutlu olduğum. Parasının biraz iyi olduğu (tarraaakkk bulursun aq iyi paralı işi) Kendi kendimi döndürebilsem. Bir çok şehirde yaşayabilirim. Çok da güzel yaşarım.
Bundan 3 hafta önce bir işe başlıyordum. Parası iyi değil ama olsun dedim. En azından evden çıkmış olurum. Bir yerden başlamış olurum. Tam iş başı yapacaktım acil ameliyat olmam gerekti. Sonra 2 kere iş yerini aradım geri dönüş olmadı. İşte bu da benim şansım.
Tam işe girerken ameliyat olmak.
Zaten bu sosyal anksiyete sebebiyle neredeyse görünmez bir tipim. İş olmayınca öz güven iyice diplerde.
Valla arkadaşlar ne olacak bilmiyorum. Bu filmin sonu nasıl biter. Patron mutlu son istiyor diye bir film var ya. Ben de mutlu son istiyorum ama bakalım benim senaryoda var mı mutlu son?
Öptüm. İyi bak kendine.
Yorumlar
Yorum Gönder